Zeker bij incasso’s is een vonnis een bruikbaar middel om druk te zetten bij een schuldenaar. Je kunt er immers van alles mee, (executoriaal) beslag leggen etc.
Vele schuldeisers ‘halen’ geen vonnis, omdat een schuldenaar toch niets heeft (dat denkt men in ieder geval[1]).
Maar wat als de schuldenaar op een gegeven moment weer wat beter financieel bemiddeld is, wat dan?
Een vonnis is 20 jaar geldig, terwijl de meeste vorderingen al na 5 jaar verjaren. Heeft u deze verjaring(en) niet gestuit, dan heeft u (ook op dat latere moment dus) niets. Een vonnis kunt u echter gedurende 20 jaar ten uitvoer leggen.
Of zoals artikel 3:324 lid 1 BW luidt:
“De bevoegdheid tot tenuitvoerlegging van een rechterlijke of arbitrale uitspraak verjaart door verloop van twintig jaren na de aanvang van de dag, volgende op die van de uitspraak, of, indien voor tenuitvoerlegging daarvan vereisten zijn gesteld waarvan de vervulling niet afhankelijk is van de wil van degene die de uitspraak heeft verkregen, na de aanvang van de dag, volgende op die waarop deze vereisten zijn vervuld.”
Let wel
Ingevolge lid 3 van voornoemd artikel geldt:
“De verjaringstermijn bedraagt vijf jaren voor wat betreft hetgeen ingevolge de uitspraak bij het jaar of kortere termijn moet worden betaald.”
Betaling van rente valt hier (in beginsel) ook onder, alhoewel het dus wel is opgenomen in het vonnis. Ten aanzien hiervan geldt dus wel dat je op tijd de verjaring moet stuiten. Het ging op dit punt mis in aangehechte uitspraak, goed om daar punctueel in te zijn dus.
Drempel
Belangrijke drempel voor de meesten is de kosten die moeten worden gemaakt om een vonnis te halen. Je kan daar natuurlijk ook een prijsafspraak over maken, zoals ook mijn kantoor vaak doet (blog).
Laat die schuldenaar niet te gemakkelijk gaan en laat de kosten (dus) niet per se een drempel zijn!
M2 Advocaten
[1] Altijd nuttig om daar een kort onderzoek naar uit te voeren.
